Gadgo Dilo του T.Gatlif στις 21:30
Ένας Γάλλος αναζητά στη Ρουμανία μια τσιγγάνα τραγουδίστρια, φιλοξενείται σε καταυλισμό, (παρ)ακολουθεί τη φυλή στις καθημερινές της δραστηριότητες και καταγράφει σε DAT μουσικές και τραγούδια. "Γκάτζο ντιλό" στη γλώσσα των τσιγγάνων σημαίνει "τρελός ξένος" και η ταινία του Γαλλο-Αλγερινού σκηνοθέτη μάς μεταφέρει μια διαφορετική εικόνα για τη φυλή των ρομ, αυθεντική, ποιητική, πετυχαίνει να αποτυπώσει σε αρκετά μέτρα φιλμ αυτό που αποκαλούμε "τσιγγάνικη ψυχή". Σαν να βλέπουμε ντοκιμαντέρ, η κάμερα ακολουθεί τους ανθρώπους, τρέχει, καλπάζει, απογειώνεται, ενώ οι πιο πολλοί από όσους συμμετέχουν δεν είναι ηθοποιοί. Ωστόσο δεν πρόκειται για ντοκουμέντο με τη στενή έννοια του όρου. Τα πλάνα είναι οργανωμένα, υπάρχει υποτυπώδης πλοκή και όλα αυτά που βλέπουμε -υπερβολικά και ψεύτικα για εμάς τα μέλη μιας "πολιτισμένης" και οργανωμένης κοινωνίας- είναι το κλειδί που κρατάει ζωντανή εδώ και αιώνες μια φυλή που δεν θέλησε να ενταχθεί σε κράτη, απαξίωσε να καταγράψει γλώσσα, ήθη, έθιμα και μουσική, περιφρονεί θεωρώντας ξένο και ανάξιο λόγου ό,τι δεν ανήκει στους κόλπους της, γελάει και την άλλη στιγμή μοιρολογά, βρίζει χυδαία, προκαλεί και μετά ανταλλάσσει γλυκόλογα, μισεί και συγχωρεί με την ίδια ευκολία.
(αναδημοσίευση από http://www.mymolivos.com/smforum/index.php?topic=37.0)
This is spinal tap του Rob Reiner στις 23:30
Πολλά χρόνια πριν το Cloverfield, υπήρξε μια μάγισσα και μια ταινία που τη λέγανε Blair Witch Project. Αλλά ακόμα πιο παλιά, υπήρξε το συκρότημα των Spinal Tap! Ένα από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα της hard rock και heavy metal σκηνής, το οποίο... δεν υπήρξε ποτέ! Η πρώτη ταινία του Rob Reiner κυκλοφόρησε το 1984 με τον τίτλο This is spinal Tap και αποτέλεσε την αφετηρία των καλοφτιαγμένων ψευδοντοκιμαντέρ. Όλη η ταινία βέβαια είναι ένα κωμικό ντελίριο με τους τρεις πρωταγωνιστές να δίνουν όλο τους το είναι ώστε να είναι όσο πιο απίστευτα κιτς, γραφικοί και γελοίοι, από τη συμπεριφορά τους ως τους απίστευτα σεξιστικούς στίχους. Ο Rob Reiner παίρνει την κάμερα και με τον εαυτό του στο ρόλο του δημοσιογράφου, καταγράφει έργα και ημέρες του «ιστορικού συγκροτήματος» που όλα αυτά τα χρόνια δεν μπορεί να στεριώσει κάποιον ντράμερ. Η ταινία παρωδεί ολόκληρο το μουσικό είδος, ξεφτυλίζει ολόκληρο το sex, drugs and rock 'n' roll κίνημα και, «εισβάλλοντας» στα παρασκήνια της μουσικής βιομηχανίας, δεν αφήνει ουσιαστικά τίποτα όρθιο. Όσοι μουσικόφιλοι και κινηματογραφόφιλοι δεν την έχουν δει, ας την αναζητήσουν.
(αναδημοσίευση από http://z-movieland.blogspot.com)
Ένας Γάλλος αναζητά στη Ρουμανία μια τσιγγάνα τραγουδίστρια, φιλοξενείται σε καταυλισμό, (παρ)ακολουθεί τη φυλή στις καθημερινές της δραστηριότητες και καταγράφει σε DAT μουσικές και τραγούδια. "Γκάτζο ντιλό" στη γλώσσα των τσιγγάνων σημαίνει "τρελός ξένος" και η ταινία του Γαλλο-Αλγερινού σκηνοθέτη μάς μεταφέρει μια διαφορετική εικόνα για τη φυλή των ρομ, αυθεντική, ποιητική, πετυχαίνει να αποτυπώσει σε αρκετά μέτρα φιλμ αυτό που αποκαλούμε "τσιγγάνικη ψυχή". Σαν να βλέπουμε ντοκιμαντέρ, η κάμερα ακολουθεί τους ανθρώπους, τρέχει, καλπάζει, απογειώνεται, ενώ οι πιο πολλοί από όσους συμμετέχουν δεν είναι ηθοποιοί. Ωστόσο δεν πρόκειται για ντοκουμέντο με τη στενή έννοια του όρου. Τα πλάνα είναι οργανωμένα, υπάρχει υποτυπώδης πλοκή και όλα αυτά που βλέπουμε -υπερβολικά και ψεύτικα για εμάς τα μέλη μιας "πολιτισμένης" και οργανωμένης κοινωνίας- είναι το κλειδί που κρατάει ζωντανή εδώ και αιώνες μια φυλή που δεν θέλησε να ενταχθεί σε κράτη, απαξίωσε να καταγράψει γλώσσα, ήθη, έθιμα και μουσική, περιφρονεί θεωρώντας ξένο και ανάξιο λόγου ό,τι δεν ανήκει στους κόλπους της, γελάει και την άλλη στιγμή μοιρολογά, βρίζει χυδαία, προκαλεί και μετά ανταλλάσσει γλυκόλογα, μισεί και συγχωρεί με την ίδια ευκολία.(αναδημοσίευση από http://www.mymolivos.com/smforum/index.php?topic=37.0)
This is spinal tap του Rob Reiner στις 23:30
Πολλά χρόνια πριν το Cloverfield, υπήρξε μια μάγισσα και μια ταινία που τη λέγανε Blair Witch Project. Αλλά ακόμα πιο παλιά, υπήρξε το συκρότημα των Spinal Tap! Ένα από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα της hard rock και heavy metal σκηνής, το οποίο... δεν υπήρξε ποτέ! Η πρώτη ταινία του Rob Reiner κυκλοφόρησε το 1984 με τον τίτλο This is spinal Tap και αποτέλεσε την αφετηρία των καλοφτιαγμένων ψευδοντοκιμαντέρ. Όλη η ταινία βέβαια είναι ένα κωμικό ντελίριο με τους τρεις πρωταγωνιστές να δίνουν όλο τους το είναι ώστε να είναι όσο πιο απίστευτα κιτς, γραφικοί και γελοίοι, από τη συμπεριφορά τους ως τους απίστευτα σεξιστικούς στίχους. Ο Rob Reiner παίρνει την κάμερα και με τον εαυτό του στο ρόλο του δημοσιογράφου, καταγράφει έργα και ημέρες του «ιστορικού συγκροτήματος» που όλα αυτά τα χρόνια δεν μπορεί να στεριώσει κάποιον ντράμερ. Η ταινία παρωδεί ολόκληρο το μουσικό είδος, ξεφτυλίζει ολόκληρο το sex, drugs and rock 'n' roll κίνημα και, «εισβάλλοντας» στα παρασκήνια της μουσικής βιομηχανίας, δεν αφήνει ουσιαστικά τίποτα όρθιο. Όσοι μουσικόφιλοι και κινηματογραφόφιλοι δεν την έχουν δει, ας την αναζητήσουν.(αναδημοσίευση από http://z-movieland.blogspot.com)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου