Allonsanfan (1974) των Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι
Η ιστορία της ταινίας διαδραματίζεται στην Ιταλία του 1816, στην εποχή της εξέγερσης του Γαριβάλδη. Ο κεντρικός ήρωας, ο Φλούβιο (Μαρτσέλο Μαστρογιάνι), αριστοκρατικής καταγωγής, αρχικά υποστηρίζει τους επαναστάτες έπειτα τους προδίδει θέλοντας να αλλάξει τρόπο ζωής και να ζήσει και πάλι με τις ανέσεις του. Οι υπόλοιποι επαναστάτες δεν θα του το επιτρέψουν και θα τον οδηγήσουν σε μια αποστολή στη Νότια Ιταλία. Το όνομα Αλονζανφάν προέρχεται από τις πρώτες λέξεις του εθνικού ύμνου της Γαλλίας, ''La Mareillaise''.
Η αριστουργηματική ταινία των αδελφών Taviani διεύρυνε το θέμα της επαναστατικής ουτοπίας, της αυτοθυσίας, του ευδαιμονισμού και μέσα από ιστορικοπολιτικές παραβολές ερευνούν το θέμα της στράτευσης του ατόμου και τη σχέση του με την ιστορία. Όλη η ταινία μπορεί να εκληφθεί ως μια αισθητική σύγκρουση μεταξύ ουτοπιών. «Αισθητικοποιούν» την εκάστοτε ηθική στάση και μεταφέρουν την αντιπαράθεση ακριβώς σε αυτό το πεδίο –το αισθητικό. Η αποθέωση του ανέφικτου οράματος και η επιβίωση του φορέα του επικυρώνουν την συντριβή των ατομικών ουτοπιών από τη συλλογική –και σε αυτό το σημείο η διαλεκτική των Taviani εμφανίζεται νοθευμένη από μια ποιητική προδιάθεση.
Η ταινία χωρίζεται σαφέστατα σε δύο μέρη: ένα «αντάτζιο» και ένα «αλέγκρο μα νον τρόπο». Το πρώτο ήρεμο και συγκρατημένα θλιμμένο κυριαρχείται από τα «σόλι» και τα «ντουέτα» του Φούλβιο που προσπαθεί να ενταχθεί στην οικογένειά του, ενώ στο δεύτερο, γεμάτο συγκοπτόμενους και αντιστικτικούς ρυθμούς η έμφαση δίνεται στην επαναστατική ομάδα, χωρίς ο Φούλβιο να πάψει να είναι το κεντρικό πρόσωπο. Δυο ριζικά διαφορετικές μελωδίες (του Έννιο Μορικόνε, που εδώ ξεπέρασε τον εαυτό του) κάνουν σαφέστερο αυτόν το χωρισμό: Στο πρώτο μέρος κυριαρχεί μια αφελέστατη υπεραισιόδοξη μελωδία ενώ στο δεύτερο μισό, κυριαρχεί το μουσικό θέμα που θα συνοδεύει συνεχώς τους επαναστάτες, μια μελωδία στέρεη, σοβαρή και απειλητική.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου