Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Προβολή 28/1/2017




Αυτό το Σάββατο συνεχίζεται το αφιέρωμα σε ταινίες animation με την την ταινία The Prophet.
Η ταινία κινουμένων σχεδίων The Prophet, του Roger Allers ζωντανεύει με ποικιλόμορφο και ευφάνταστο τρόπο το πιο δημοφιλές έργο του Λιβανέζου συγγραφέα και ποιητή Χαλίλ Γκιμπράν, το οποίο ξεδιπλώνει μια σύνθεση είκοσι έξι ποιητικών στοχασμών γύρω από την αγάπη, όπως αυτή εκδηλώνεται με την δύναμη της πνευματικής της διάστασης και την ανθρώπινη επικοινωνία που καθορίζεται από τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων.Κάθε ποίημα και διαφορετική τεχνοτροπία animation, είτε με τη χρήση υπολογιστή, είτε χειροποίτητα καθώς οι σκηνοθέτες που συμβάλλουν στο εγχείρημα είναι η Νίνα Πάλεϊ («Sita Sings the Blues»), ο Ζοάν Σφαρ («The Rabbi's Cat»), ο Τομ Μουρ (υποψηφιότητα για Οσκαρ για το «Secret of Kells»), ο θρυλικός Μπιλ Πλίμπτον, ο Μοχάμεντ Σαέντ Χαρίμπ («Freej»), η Τζόαν Γκρατς («Mona Lisa Descending a Staircase»), ο Μισάλ Σότσα («Chick») και οι Πολ και Γκετάν Μπρίτζι («Fantasia 2000»), όλοι υπό την επίβλεψη του σκηνοθέτη του «The Lion King», Ρότζερ Αλερς. Αφηγητής της ταινίας είναι ο Λίαμ Νίσον, ενώ επίσης δανείζουν τις φωνές τους οι Τζον Κραζίνσκι, Σάλμα Χάγιεκ και Κουαβενζανέ Γουόλις. Τη μουσική υπογράφει ο Γκάμπριελ Γιάρεντ, ενώ πρωτότυπα κομμάτια έχουν συνθέσει για το φιλμ ο Ντάμιεν Ράις και ο Γκλεν Χάνσαρντ.
"Θα σου πω ένα μυστικό,δεν μας φυλακίζουν τα σπίτια, ούτε τα σώματα μας, ούτε καν οι υπόλοιποι άνθρωποι. Είμαστε πνεύματα. Ελεύθεροι σαν τον άνεμο. Είναι ένα μυστικό που δεν το ξέρουν όλοι.''
:)

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΝΕΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Δεκαετία 70-Η απαρχή του ΝΕΚ Σαν απαρχή του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου (ΝΕΚ), τοποθετείται τυπικά (αν και με κάποια ασάφεια) το 1970, με την έκδοση της «Αναπάραστασης» του Θεόδωρου Αγγελόπουλου και τη συμμετοχή της ταινίας στο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Η βασική διαφοροποίηση του ΝΕΚ απο την μέχρι τότε παραγωγή στην Ελλάδα, είναι η δημιουργία ταινιών όχι για εμπορική κατανάλωση, αλλά με βασικό κριτήριο την καλλιτεχνική αξία, με φιλοσοφικούς/πολιτικούς προβληματισμούς, με χρήση νέων τεχνικών στη κινηματογράφηση, με θεματολογία αντλουμενή απο την ελληνική πραγματικότητα και την πρόσφατη ιστορία της χώρας. Το 1974, με την πτώση της δικτατορίας, η ρήξη ανάμεσα εμπορικού κινηματογράφου από τη μια και ανεξάρτητου από την άλλη σε όλα τα επίπεδα (ιδεολογικό, αισθητικό και συνθηκών παραγωγής) είναι οριστική. Η μεταπολίτευση φέρνει μια αναγέννηση όλων των δημιουργικών δυνάμεων του κινηματογράφου. Η μεγάλη παραγωγή της δεκαετίας του 60, δεν πρόκειται να επαναληφ...

Μουσική & Κινηματογράφος

«Μουσική και Κινηματογράφος: σχέση ρυθμού & δομής» Εισαγωγή Το βιβλίο «Μουσική και Κινηματογράφος – σχέση ρυθμού και δομής» αποτελεί επέκταση της εργασίας για την εκδήλωση του Κινηματογραφικού Τμήματος (ΚΤ) των Πολιτιστικών Ομάδων Πανεπιστημίου Πατρών (ΠΟΦΠΠ) που έγινε με την μορφή παρουσίασης των βασικών χαρακτηριστικών, τεχνικών, φιλοσοφιών γύρω από την κινηματογραφική μουσική. Το πνεύμα της ομάδας του ΚΤ δεν περιορίστηκε στην δημιουργία ενός άλλου βιβλίου, δοκιμίου, μπροσούρας πάνω στο ζήτημα της μουσικής στον κινηματογράφο. Αν και η βιβλιογραφία για το συγκεκριμένο ζήτημα είναι μικρή (τόσο ξενόγλωσση όσο και ελληνική), η πραγματική ανάγκη που δημιουργήθηκε ήταν η καταγραφή της έρευνας των συμπερασμάτων από τις εμπειρίες των μελών της ομάδας (κινηματογραφικές και μουσικές) ώστε μελλοντικές έρευνες, αναζητήσεις, μελέτες και γενικότερα αναζητήσεις των φίλων του κινηματογράφου, των καλλιτεχνών που κινούνται στον χώρο αυτό (ερασιτέχνες και επαγγελματίες), απλών θεατών να διευκολύνον...

Κινηματογράφος & Προπαγάνδα

Ο κινηματογράφος, όπως και κάθε μορφή τέχνης, έχει χρησιμοποιηθεί ως μέσο προπαγάνδας ιδεών, προτύπων ζωής και πολιτικών καθεστώτων. Στον κινηματογράφο μάλιστα το φαινόμενο αυτό πήρε πολύ μεγάλες διαστάσεις αφού λόγω της μαζικής απήχησης που έχει ως μέσο (ιδιαίτερα πριν εμφανιστεί η τηλεόραση) και της δύναμης του συνδυασμού εικόνας-ήχου μπορεί να επηρεάσει την κοινή γνώμη και να την κατευθύνει. Προπαγάνδα (η) ους.[ Κινηματογράφος και ναζιστική προπαγάνδα Ο Β’ παγκόσμιος πόλεμος μετέτρεψε τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο σε μία προπαγανδιστική μηχανή. Οι επιτάξεις των κτιριακών εγκαταστάσεων για στρατιωτικούς σκοπούς και η κατάταξη στις ένοπλες δυνάμεις μεγάλου μέρους του έμψυχου υλικού, επηρέασαν βαθιά τη λειτουργία της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Αυτή την περίοδο το ντοκιμαντέρ γνωρίζει μεγάλη ανάπτυξη καθώς οι ανάγκες της προπαγάνδας βρίσκουν σε αυτό ,το ιδανικό φερέφωνο . Η Εθνικοσοσιαλιστική πολιτιστική πολιτική δεν ήταν πουθενά πιο ...