Ο σκηνοθέτης Νίκος Παναγιωτόπουλος έφυγε από κοντά μας πριν λίγες μέρες έχοντας αφήσει πίσω του μια πλούσια κινηματογραφική παρακαταθήκη. Η τελευταία του ταινία μάλιστα, η Κόρη του Ρεμπραντ, βγήκε στις κινηματογραφικές αίθουσες λίγες εβδομάδες πριν το θάνατο του, ενώ είχε ξεκινήσει γυρίσματα για μια νέα ταινία. Αν και έχει βγάλει σπουδαίες ταινίες και συγκαταλέγεται στους καλύτερους Έλληνες σκηνοθέτες δεν του έχει δοθεί η ανάλογη προβολή που του αξίζει. Αν εξαιρέσουμε ένα ειδικό σινεφίλ κοινό, η δουλειά του Νίκου Παναγιωτόπουλου (με εξαίρεση τους Τεμπέληδες της Εύφορης Κοιλάδας) παρά τις 17 ταινίες μεγάλου μήκους που μας άφησε δεν είναι τόσο γνωστή στο ευρύ κοινό, ειδικά της νεολαίας. Για το ποιος είναι ο Νίκος Παναγιωτόπουλος παραθέτουμε το καλό σύντομο βιογραφικό κείμενο από το tvxs.gr http://tvxs.gr/news/sinema/pethane-o-skinothetis-nikos-panagiotopoylos και περνάμε στο δια ταύτα.
Θέλοντας να τιμήσουμε αυτό τον μεγάλο δημιουργό και παράλληλα να αναδείξουμε το έργο του στους ανθρώπους της ηλικίας μας (αλλά και σε όποιον άλλον θέλει να γνωρίσει έστω και τώρα με αφορμή αυτό το δυστυχές συμβάν το έργο του σκηνοθέτη) αυτό το Σάββατο προβάλλουμε την ταινία "Αυτή η νύχτα μένει".
Σχετικά με την ταινία: Ο Ανδρέας και η Στέλλα είναι δύο νέα παιδιά με μοναδικό κοινό στοιχείο τον έρωτα τους. Ο Ανδρέας αρκείται στο ψιλικατζίδικο του. Η Στέλλα φιλοδοξεί να γίνει σπουδαία τραγουδίστρια, να δει το όνομα της στις μαρκίζες των μαγαζιών της παραλιακής, να βγάλει δίσκο. Για τον Αντρέα η παρουσία και μόνο της Στέλλας είναι αρκετή, για εκείνη όμως η καριέρα έχει προτεραιότητα απέναντι στο έρωτα. Όταν η Στέλλα φεύγει για την επαρχία, αφού κάπου πρέπει να κάνει την αρχή, ο Ανδρέας αποφασίζει να οργώσει τα σκυλάδικα της Βόρειας Ελλάδας για να την βρει και να την φέρει πίσω.
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος εκτός από την σκηνοθεσία της ταινίας συνεισφέρει και στο σενάριο μαζί με τον ταλαντούχο Χρήστο Βακαλόπουλο, το οποίο βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο του Θανάση Αλεξανδρή. Σε αυτή την ταινία οι δημιουργοί της προσεγγίζουν τον τρόπο ζωής τη νύχτα μέσα στα σκυλάδικα της επαρχίας που ειδικά την δεκαετία του '90 ζούσαν την πιο χρυσή εποχή τους και μέσα από την ταινία μάς παροτρύνουν να κάνουμε μια ρεαλιστική βόλτα στην πιο αντεργκράουντ μορφή της ελληνικής νύχτας. Όπως και με το ρεμπέτικο, που ήταν παρεξηγημένο στην εποχή του, έτσι και τα σκυλάδικα πολύ πιθανό να αποτελέσουν αντικείμενο μελέτης και συζήτησης των κοινωνιολόγων του 21ου αιώνα και ο Παναγιωτόπουλος μας δείχνει σε αυτή την ταινία τόσο ωμά όσο και ρεαλιστικά πόσο πιο ξεκάθαρα είναι τα πράγματα τη νύχτα σε σχέση με την μέρα. Πετυχαίνει να αποτυπώσει εν μέρει την ατμόσφαιρα, την χυδαιότητα και τον διονυσιασμό των ιδιότυπων αυτών κέντρων, καθώς και ότι τελικά τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά από όσο φαίνονται στην κοινωνία του καπιταλισμoύ και μπορούν να περιγραφούν με μια απλή φράση: "όποιος πληρώνει περισσότερα κάνει κουμάντο".
Θέλοντας να τιμήσουμε αυτό τον μεγάλο δημιουργό και παράλληλα να αναδείξουμε το έργο του στους ανθρώπους της ηλικίας μας (αλλά και σε όποιον άλλον θέλει να γνωρίσει έστω και τώρα με αφορμή αυτό το δυστυχές συμβάν το έργο του σκηνοθέτη) αυτό το Σάββατο προβάλλουμε την ταινία "Αυτή η νύχτα μένει".
Σχετικά με την ταινία: Ο Ανδρέας και η Στέλλα είναι δύο νέα παιδιά με μοναδικό κοινό στοιχείο τον έρωτα τους. Ο Ανδρέας αρκείται στο ψιλικατζίδικο του. Η Στέλλα φιλοδοξεί να γίνει σπουδαία τραγουδίστρια, να δει το όνομα της στις μαρκίζες των μαγαζιών της παραλιακής, να βγάλει δίσκο. Για τον Αντρέα η παρουσία και μόνο της Στέλλας είναι αρκετή, για εκείνη όμως η καριέρα έχει προτεραιότητα απέναντι στο έρωτα. Όταν η Στέλλα φεύγει για την επαρχία, αφού κάπου πρέπει να κάνει την αρχή, ο Ανδρέας αποφασίζει να οργώσει τα σκυλάδικα της Βόρειας Ελλάδας για να την βρει και να την φέρει πίσω.
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος εκτός από την σκηνοθεσία της ταινίας συνεισφέρει και στο σενάριο μαζί με τον ταλαντούχο Χρήστο Βακαλόπουλο, το οποίο βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο του Θανάση Αλεξανδρή. Σε αυτή την ταινία οι δημιουργοί της προσεγγίζουν τον τρόπο ζωής τη νύχτα μέσα στα σκυλάδικα της επαρχίας που ειδικά την δεκαετία του '90 ζούσαν την πιο χρυσή εποχή τους και μέσα από την ταινία μάς παροτρύνουν να κάνουμε μια ρεαλιστική βόλτα στην πιο αντεργκράουντ μορφή της ελληνικής νύχτας. Όπως και με το ρεμπέτικο, που ήταν παρεξηγημένο στην εποχή του, έτσι και τα σκυλάδικα πολύ πιθανό να αποτελέσουν αντικείμενο μελέτης και συζήτησης των κοινωνιολόγων του 21ου αιώνα και ο Παναγιωτόπουλος μας δείχνει σε αυτή την ταινία τόσο ωμά όσο και ρεαλιστικά πόσο πιο ξεκάθαρα είναι τα πράγματα τη νύχτα σε σχέση με την μέρα. Πετυχαίνει να αποτυπώσει εν μέρει την ατμόσφαιρα, την χυδαιότητα και τον διονυσιασμό των ιδιότυπων αυτών κέντρων, καθώς και ότι τελικά τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά από όσο φαίνονται στην κοινωνία του καπιταλισμoύ και μπορούν να περιγραφούν με μια απλή φράση: "όποιος πληρώνει περισσότερα κάνει κουμάντο".
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου