Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

In this world - Michael Winterbottom



Ο Εναγιάτ και ο Τζαμάλ είναι δύο Αφγανοί πρόσφυγες που ζουν σε ένα καταυλισμό προσφύγων στο Πακιστάν. Ο Εναγιάτ θέλει να πάει στο Λονδίνο για να σπουδάσει ενώ ο Τζαμάλ να βρει κάπου ένα αξιοπρεπή μισθό. Το ταξίδι όμως αποδεικνύεται πολύ πιο δύσκολο από ότι τους υπόσχονται οι έμποροι. Ο θάνατος παραμονεύει παντού.

Σε μία ταινία με ντοκυμαντερίστικο ύφος ο Winterbottom καταφέρνει να κινηματογραφήσει με επιδεξιότητα όλη την διαδρομή των προσφύγων. Πακιστάν-Ιράν-Τουρκία-Ιταλία-Γαλλία και τέλος Αγγλία. Μια πορεία δύσκολη γεμάτη σύνορα, ελέγχους, απελάσεις, θάνατο και πάνω από όλα γεμάτη εκμετάλλευση της ανθρώπινης ζωής και της επιθυμίας του ανθρώπου για ελευθερία. Άνθρωποι αναλώσιμοι που είτε πετιούνται σε θέσεις εργασίας για ένα κομμάτι ψωμί, είτε διώκονται με μένος για το θράσος τους να διεκδικήσουν το αυτονόητο. Ελευθερία!

Ο βομβαρδισμός του Αφγανιστάν το 2001 ανάγκασε πολύ κόσμο να μεταναστεύσει αναζητώντας αλλού μία καλύτερη ζωή. Από τότε η μισαλλόδοξη Ευρώπη έχει οχυρωθεί και ξεχάσει κάθε ανθρώπινο δικαίωμα, Άσυλο δίνεται σπάνια ενώ η κακομεταχείριση και η βία πάνω στους πρόσφυγες και τους μετανάστες είναι σύνηθες φαινόμενο.

Στην Πάτρα είμαστε θεατές στο ίδιο έργο. Η τοπική κοινωνία αρνείται να δεχθεί στους κόλπους της τους μετανάστες, προσπαθώντας έτσι να βρει εξιλαστήριο θύμα για τα δικά της προβλήματα που στην πραγματικότητα όμως έχουν κοινή προέλευση με τα προβλήματα των μεταναστών.

Σίγουρα λοιπόν το In this world είναι μία ταινία που μπορεί να ανοίξει μεγάλες συζητήσεις καθώς όσο και αν ο κινηματογραφικός φακός μπορεί να ωραιοποιεί κάποιες καταστάσεις, δείχνει εικόνες που πολλοί από εμάς δεν θα βιώσουμε ποτέ…

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΝΕΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Δεκαετία 70-Η απαρχή του ΝΕΚ Σαν απαρχή του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου (ΝΕΚ), τοποθετείται τυπικά (αν και με κάποια ασάφεια) το 1970, με την έκδοση της «Αναπάραστασης» του Θεόδωρου Αγγελόπουλου και τη συμμετοχή της ταινίας στο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Η βασική διαφοροποίηση του ΝΕΚ απο την μέχρι τότε παραγωγή στην Ελλάδα, είναι η δημιουργία ταινιών όχι για εμπορική κατανάλωση, αλλά με βασικό κριτήριο την καλλιτεχνική αξία, με φιλοσοφικούς/πολιτικούς προβληματισμούς, με χρήση νέων τεχνικών στη κινηματογράφηση, με θεματολογία αντλουμενή απο την ελληνική πραγματικότητα και την πρόσφατη ιστορία της χώρας. Το 1974, με την πτώση της δικτατορίας, η ρήξη ανάμεσα εμπορικού κινηματογράφου από τη μια και ανεξάρτητου από την άλλη σε όλα τα επίπεδα (ιδεολογικό, αισθητικό και συνθηκών παραγωγής) είναι οριστική. Η μεταπολίτευση φέρνει μια αναγέννηση όλων των δημιουργικών δυνάμεων του κινηματογράφου. Η μεγάλη παραγωγή της δεκαετίας του 60, δεν πρόκειται να επαναληφ

Κινηματογράφος & Προπαγάνδα

Ο κινηματογράφος, όπως και κάθε μορφή τέχνης, έχει χρησιμοποιηθεί ως μέσο προπαγάνδας ιδεών, προτύπων ζωής και πολιτικών καθεστώτων. Στον κινηματογράφο μάλιστα το φαινόμενο αυτό πήρε πολύ μεγάλες διαστάσεις αφού λόγω της μαζικής απήχησης που έχει ως μέσο (ιδιαίτερα πριν εμφανιστεί η τηλεόραση) και της δύναμης του συνδυασμού εικόνας-ήχου μπορεί να επηρεάσει την κοινή γνώμη και να την κατευθύνει. Προπαγάνδα (η) ους.[ Κινηματογράφος και ναζιστική προπαγάνδα Ο Β’ παγκόσμιος πόλεμος μετέτρεψε τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο σε μία προπαγανδιστική μηχανή. Οι επιτάξεις των κτιριακών εγκαταστάσεων για στρατιωτικούς σκοπούς και η κατάταξη στις ένοπλες δυνάμεις μεγάλου μέρους του έμψυχου υλικού, επηρέασαν βαθιά τη λειτουργία της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Αυτή την περίοδο το ντοκιμαντέρ γνωρίζει μεγάλη ανάπτυξη καθώς οι ανάγκες της προπαγάνδας βρίσκουν σε αυτό ,το ιδανικό φερέφωνο . Η Εθνικοσοσιαλιστική πολιτιστική πολιτική δεν ήταν πουθενά πιο

Underground του Emir Kusturica

   'Ενα υπόγειο ιδιότυπο.Πρακτικά κατεβαίνουμε τα σκαλιά των καταφυγίων σε εμπόλεμη περίοδο. Συμβολικά αγγίζει το υπόγειο του υποσυνείδητου. Όπου συχνά κατεβαίνει ο Μάρκος. Παρτιζάνος στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο,πολιτικώς και διανοούμενος στη κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία αργότερα.Έμπορος όπλων ,με μια λέξη καιροσκόπος. Στη βόλτα του αυτή, στο κελάρι εκτός από τις τύψεις και ενοχές παρέα έχει και την γυναίκα του. Κατεβαίνουν στο κελάρι να συναντήσουν τον μαύρο (μπλανκι). Παρτιζάνος και αυτός, συμπολεμιστής του Μάρκου στον πόλεμο και πρώην εραστής της Ιζαμπέλας γυναίκας του Μάρκου. Ο μαύρος Μπλανκί έχει σκοτωθεί στον πόλεμο. Κεντρικός ήρωας  της ταινίας,σύμβολο επαναστάτη, άνθρωπος ασυμβίβαστος και καθαρός.  Θυμίζει στον Μάρκο και την Ιζαμπέλα την καθαρότητα εκείνων των χρόνων που πλέον έχει χαθεί στα αδιέξοδα της διαπλοκής και της εξουσίας. Οι νεκροί του πολέμου ζουν και αναβιώνουν όχι στα αγάλματα και στις ιστορικές, ηρωικές ταινίες μα στην ουσία στο υπόγειο στο κελάρι. Σε έναν