Do the right thing - Spike Lee

Είναι η πιο ζεστή μέρα του καλοκαιριού. Σε μια «μαύρη» φτωχογειτονιά του Brooklyn, μαζί με την αύξηση της θερμοκρασίας, τα πνεύματα οξύνονται, οι εντάσεις ανεβαίνουν, η πίεση συσσωρεύεται και η έκρηξη φαντάζει αναπόφευκτη. Από την μια μεριά οι οικογένειες των μαύρων, κάτοικοι εδώ και χρόνια της περιοχής που νιώθουν ότι δικαιωματικά τους ανήκει και από την άλλη ο ιταλό-αμερικάνος Sal (Danny Aiello), μοναδικός λευκός και κάτοχος της πιτσαρίας της περιοχής για την οποία περηφανεύεται ότι έχει μεγαλώσει γενεές μαύρων. Το ιδιόρρυθμο κολάζ συμπληρώνει μια ήσυχη οικογένεια Κορεατών, κάτοχοι σούπερ-μάρκετ και η αστυνομία που παρακολουθεί την κατάσταση πάντα όμως σε απόσταση ασφαλείας. Σκηνικό τυπικό χιλιάδων γειτονιών στην Αμερική. Αυτό ακριβώς το σκηνικό διαλέγει ο αφρο-αμερικάνος Spike Lee για το DO THE RIGHT THING, την τρίτη του ταινία, που διαπραγματεύεται ένα από τα μεγάλα προβλήματα της Αμερικής, τον ρατσισμό.
Αντί όμως να καταφύγει στην ευκολία της στερεότυπης απεικόνισης καταστάσεων και χαρακτήρων, ο Lee πετυχαίνει το φαινομενικά ακατόρθωτο, απεικονίζοντας το θέμα σφαιρικά και ρεαλιστικά χειριζόμενος με μαεστρία τόσο το σενάριο όσο και τους ολοζώντανους χαρακτήρες του. Σκιαγραφεί χαρακτήρες αληθινούς με θετικά και αρνητικά στοιχεία, με αξίες και ελαττώματα χωρίς ο ίδιος να κάνει διακρίσεις. Δεν είναι η ταινία στην οποία όλοι οι νεαροί μαύροι έχουν σαν όνειρο να γίνουν ραπερ ή είναι νταβατζήδες ή εγκληματίες. Ούτε όμως είναι η ταινία με την κλασσική απεικόνιση του λευκού σαν ρατσιστή και επιτυχημένου. Είναι αληθινοί άνθρωποι, σε μια αληθινή γειτονιά. Κάτω από την αναγκαιότητα της συνύπαρξης (σε συνθήκες ανέχειας), όλοι καλούνται να πάρουν επιλογές να διαλέξουν τρόπο συμπεριφοράς. Και αυτή είναι η μεγάλη επιτυχία της ταινίας. Ο Lee δεν γίνεται διδακτικός ούτε δημαγωγεί το κοινό του. Παρά το χρώμα του δεν υποστηρίζει καμία πλευρά τονίζει τα καλά και τα λάθη και των δύο. Στο συγκλονιστικό φινάλε, η έκρηξη βίας δρα σαν παραδειγματισμός. Οι καταστάσεις ξεπερνούν τους ίδιους τους ανθρώπους και αυτό είναι το δυστυχές.
Με ένα θέμα τόσο πολυσχιδές και ευαίσθητο, ο Lee με οξυδέρκεια και σοβαρότητα καταφέρνει να φτιάξει μια ταινία που είναι τόσο επικίνδυνη όσο και το μήνυμα της. Διάλεξε το σωστό. Ίσως για αυτό αποφασίζει να την τελειώσει με δύο αποφθέγματα δυο μεγάλων προσωπικοτήτων της μαύρης κοινότητας. Ένα από τον Malcom X και ένα από τον Martin Luther King καλώντας μας εμάς, το κοινό να κρίνει και να διαλέξει.