Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Προβολή 12/11 "The cranes are flying"

Ο Μπόρις και η Βερόνικα είναι ένα νέο και ερωτευμένο ζευγάρι. Η έκρηξη του πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Γερμανίας όμως, θα διασπάσει την ευτυχία τους. Ο Μπόρις δηλώνει εθελοντικά να καταταγεί στο στρατό και φεύγει για το μέτωπο αφήνωντας καταρακωμένη την Βερόνικα. Η τύχη του Μπόρις αγνοείται, όταν κατά την διάρκεια ενός βομβαρδισμού οι γονείς της Βερόνικα χάνουν φρικτά την ζωή τους και ο πατέρας του Μπόρις την καλεί να μείνει με την οικογένεια του. Ο ξαδερφό του Μπόρις όμως, ο Μάρκ την ερωτεύεται και προσπαθεί να την κερδίσει. Οι Γερμανοί παράλληλα συνεχίζουν νικηφόρα την πορεία τους στην καρδιά της Ρωσίας αναγκάζοντας τους μαζί με πολλές άλλες οικογένειες να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να καταφύγουν ανατολικά.


Το «Όταν Περνούν οι Γερανοί» ήταν η πρώτη σοβιετική παραγωγή που έδειξε με συγκινητικό τρόπο τον αντίκτυπο του πολέμου πάνω στους απλούς πολίτες. Ο πόνος, ο χαμός των αγαπημένων προσώπων αλλά και η ελπίδα και η πίστη δημιοργούν ένα έντονα συναισθηματικό και αντιπολεμικό κλίμα. Η ταινία επικεντρώνεται στην πιο θλιβερή σελίδα της ρώσικης ιστορίας, όταν η ικανότατη γερμανική μηχανή κατατρόπωνε εύκολα τον άσχημα οργανωμένο και εξοπλισμένο ρωσικό στρατό, αντί να εξυμνεί τις ένδοξες νίκες του Κόκκινου Στρατού. Οι Σοβιετικοί θεατές πιθανότατα είχαν κουραστεί από την προπαγάνδα και αγάπησαν αυτήν τη μελέτη των πολεμικών εμπειριών τους. Έτσι ενώ στα τελευταία χρόνια του Στάλιν ο σοβιετικός κινηματογράφος είχε σχεδόν εξαφανιστεί, μετά το θάνατο του το 1953, άρχισε σιγά-σιγά να ξεπροβάλλει αναγεννημένος με χαρακτηριστικό σύμβολο αυτήν την ταινία.
Ο Καλατόζοφ παραδίδει μαθήματα σκηνοθεσίας μαζί με τον θαυμάσιο οπερατέρ του Σεργκέι Ουρουσέφσκι και τις φωτογραφικές λήψεις του, επινοώντας ευρηματικές γωνίες λήψης και δημιουργώντας εκπληκτικά πλάνα με σκηνοθετική γεωμετρία που κόβει την ανάσα. Μια αριστουργηματική ρωσική ταινία, που είναι από τις πρώτες που αμφισβητούν το σοσιαλιστικό ρεαλισμό. Υπέροχες, εξπρεσιονιστικές λήψεις, σπουδαία φωτογραφία, κορυφαίοι ρόλοι με την Τατιάνα Σαμοΐλοβα να ξεχωρίζει ως Βερόνικα. Σκληρή κριτική αλλά και αγάπη για την πατρίδα και φυσικά ύμνος στον πραγματικό έρωτα.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΝΕΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Δεκαετία 70-Η απαρχή του ΝΕΚ Σαν απαρχή του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου (ΝΕΚ), τοποθετείται τυπικά (αν και με κάποια ασάφεια) το 1970, με την έκδοση της «Αναπάραστασης» του Θεόδωρου Αγγελόπουλου και τη συμμετοχή της ταινίας στο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Η βασική διαφοροποίηση του ΝΕΚ απο την μέχρι τότε παραγωγή στην Ελλάδα, είναι η δημιουργία ταινιών όχι για εμπορική κατανάλωση, αλλά με βασικό κριτήριο την καλλιτεχνική αξία, με φιλοσοφικούς/πολιτικούς προβληματισμούς, με χρήση νέων τεχνικών στη κινηματογράφηση, με θεματολογία αντλουμενή απο την ελληνική πραγματικότητα και την πρόσφατη ιστορία της χώρας. Το 1974, με την πτώση της δικτατορίας, η ρήξη ανάμεσα εμπορικού κινηματογράφου από τη μια και ανεξάρτητου από την άλλη σε όλα τα επίπεδα (ιδεολογικό, αισθητικό και συνθηκών παραγωγής) είναι οριστική. Η μεταπολίτευση φέρνει μια αναγέννηση όλων των δημιουργικών δυνάμεων του κινηματογράφου. Η μεγάλη παραγωγή της δεκαετίας του 60, δεν πρόκειται να επαναληφ

Κινηματογράφος & Προπαγάνδα

Ο κινηματογράφος, όπως και κάθε μορφή τέχνης, έχει χρησιμοποιηθεί ως μέσο προπαγάνδας ιδεών, προτύπων ζωής και πολιτικών καθεστώτων. Στον κινηματογράφο μάλιστα το φαινόμενο αυτό πήρε πολύ μεγάλες διαστάσεις αφού λόγω της μαζικής απήχησης που έχει ως μέσο (ιδιαίτερα πριν εμφανιστεί η τηλεόραση) και της δύναμης του συνδυασμού εικόνας-ήχου μπορεί να επηρεάσει την κοινή γνώμη και να την κατευθύνει. Προπαγάνδα (η) ους.[ Κινηματογράφος και ναζιστική προπαγάνδα Ο Β’ παγκόσμιος πόλεμος μετέτρεψε τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο σε μία προπαγανδιστική μηχανή. Οι επιτάξεις των κτιριακών εγκαταστάσεων για στρατιωτικούς σκοπούς και η κατάταξη στις ένοπλες δυνάμεις μεγάλου μέρους του έμψυχου υλικού, επηρέασαν βαθιά τη λειτουργία της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Αυτή την περίοδο το ντοκιμαντέρ γνωρίζει μεγάλη ανάπτυξη καθώς οι ανάγκες της προπαγάνδας βρίσκουν σε αυτό ,το ιδανικό φερέφωνο . Η Εθνικοσοσιαλιστική πολιτιστική πολιτική δεν ήταν πουθενά πιο

Underground του Emir Kusturica

   'Ενα υπόγειο ιδιότυπο.Πρακτικά κατεβαίνουμε τα σκαλιά των καταφυγίων σε εμπόλεμη περίοδο. Συμβολικά αγγίζει το υπόγειο του υποσυνείδητου. Όπου συχνά κατεβαίνει ο Μάρκος. Παρτιζάνος στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο,πολιτικώς και διανοούμενος στη κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία αργότερα.Έμπορος όπλων ,με μια λέξη καιροσκόπος. Στη βόλτα του αυτή, στο κελάρι εκτός από τις τύψεις και ενοχές παρέα έχει και την γυναίκα του. Κατεβαίνουν στο κελάρι να συναντήσουν τον μαύρο (μπλανκι). Παρτιζάνος και αυτός, συμπολεμιστής του Μάρκου στον πόλεμο και πρώην εραστής της Ιζαμπέλας γυναίκας του Μάρκου. Ο μαύρος Μπλανκί έχει σκοτωθεί στον πόλεμο. Κεντρικός ήρωας  της ταινίας,σύμβολο επαναστάτη, άνθρωπος ασυμβίβαστος και καθαρός.  Θυμίζει στον Μάρκο και την Ιζαμπέλα την καθαρότητα εκείνων των χρόνων που πλέον έχει χαθεί στα αδιέξοδα της διαπλοκής και της εξουσίας. Οι νεκροί του πολέμου ζουν και αναβιώνουν όχι στα αγάλματα και στις ιστορικές, ηρωικές ταινίες μα στην ουσία στο υπόγειο στο κελάρι. Σε έναν