Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ανακοίνωση για τον τραμπουκισμό Χρυσαυγιτών σε μέλη LGBTQI+ συλλογικότητας

Το Κινηματογραφικό τμήμα των Π.Ο.Φ.Π.Π. (Πολιτιστικές Ομάδες Φοιτητών Πανεπιστημίου Πάτρας) τις τελευταίες εβδομάδες οργανώνει, όπως κάθε χρόνο, προβολές στα σκαλιά της Αγίου Νικολάου. Αυτή την εβδομάδα η προβολή γίνεται σε συνεργασία με την ομοφυλοφιλική συλλογικότητα Blender, η οποία θέλει να γίνει γνωστή στην πόλη. Ενόψει της προβολής την Τετάρτη 26/6 είχε προγραμματιστεί να γίνει αφισοκόλληση από τα μέλη του Κινηματογραφικού τμήματος και της ομάδας Blender στο κέντρο τη πόλης. Δύο μέλη της ομάδας Blender πέρασαν κοντά από τα γραφεία της φασιστικής συμμορίας Χρυσή Αυγή στην Γούναρη και εκεί έγιναν αποδέκτες ρατσιστικής επίθεσης από φασίστες. Οι φασίστες με μπλούζες της Χρυσής Αυγής αφού πρώτα τραμπούκισαν λεκτικά τα δύο παιδιά και τους  ζήτησαν ταυτότητες, έπειτα τους πήραν με την βία τις αφίσες από τα χέρια, τους χτύπησαν ρίχνοντας τους σφαλιάρες και κλοτσιές και μετά από λίγο τους άφησαν. Το γεγονός ότι ήταν δύο ομοφυλόφιλοι της ομάδας Blender που δέχθηκαν την επίθεση είναι καθαρά ένα τυχαίο γεγονός. Θα μπορούσαν να ήταν αντίστοιχα και δύο φοιτητές από τις πολιτιστικές ομάδες που έκαναν ταυτόχρονα αφισοκόλληση εκείνη την στιγμή για την προβολή σε άλλα σημεία της πόλης. Άλλωστε οι χρυσαυγίτες δεν ήξεραν προσωπικά τα παιδιά, δεν ήξεραν ποιοι είναι, πού ανήκουν ή τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις. Οι φασίστες δεν επιτίθενται επιλεκτικά μόνο σε ομοφυλόφιλους. Επιτίθενται απέναντι σε όποιον δεν του αρέσει η φάτσα του, δεν έχει το ίδιο ντύσιμο με αυτούς, δεν έχει την ίδια σωματοδομή με αυτούς, δεν είναι ακριβώς ίδιοι με αυτούς.
Αυτοί είναι οι χρυσαυγίτες. Αυτός είναι ο φασισμός και είναι χρέος μας να προστατεύσουμε τις κοινωνίες μας από την απειλή του, γιατί οι φασίστες αν και ρατσιστές την στιγμή που θα έρθει η ώρα να εκφράσουν την βία τους απέναντι στον συνάνθρωπο δεν θα κάνουν διακρίσεις σε ομοφυλόφιλους ή ετεροφυλόφιλους, Έλληνες εργάτες ή ξένους εργάτες
Αμέσως μετά το περιστατικό έγινε κάλεσμα από τα μέλη των δύο ομάδων στον κόσμο, ώστε την Πέμπτη το πρωί να μαζευτούμε όσοι περισσότεροι μπορούμε με σκοπό να συνεχίσουμε την αφισοκόλληση στα σημεία που ήταν προγραμματισμένη να γίνει και επίσης να δείξουμε στους χρυσαυγίτες ότι δεν μπορούν να τρομοκρατήσουν την κοινωνία με τις πρακτικές τους και η απάντηση από μέρος μας θα πρέπει να είναι μαζική και άμεση.
Σήμερα καλούμε πάλι τον κόσμο με την ίδια μαζικότητα (και ακόμα μεγαλύτερη αν γίνεται) που δώσαμε την απάντηση μας χτες να έρθουν στην προβολή μας στις 9 στις σκάλες της Αγίου Νικολάου ως ένδειξη αλληλεγγύης.
Στον φασισμό απαντάμε με πολιτισμό.
 Στην αρχή ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους. Δεν ήμουν Εβραίος και δεν φώναξα. Μετά ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές. Δεν ήμουν κομμουνιστής και δεν φώναξα. Έπειτα ήρθε η ώρα των σοσιαλδημοκρατών. Δεν ανήκα σ’ αυτό το κόμμα και δεν έβρισκα λόγο να διαμαρτυρηθώ. Ακολούθησαν οι ομοφυλόφιλοι. Ούτε κι αυτό σκέφτηκα ότι με αφορούσε. Στο τέλος ήρθε η σειρά των τσιγγάνων. Ούτε και τότε βρήκαν λόγο για να κεφράσω την αντίθεση μου. Ο επόμενος στη σειρά ήμουν εγώ. (Μπερτολτ Μπρεχτ – Μαρτιν Νιμέλερ)


Κινηματογραφικό τμήμα Π.Ο.Φ.Π.Π.

Σχόλια

  1. Αντιφασιστική συγκέντρωση 29 Ιουνίου 2013
    Η Ανοιχτή Συνέλευση Αντιφασιστικής Δράσης Πάτρας καλεί σε αντιφασιστική συγκέντρωση στην Πλατεία Γεωργίου στις 5μμ αύριο Σάββατο 29 Ιουνίου ενάντια στη δημόσια εκδήλωση της Χρυσής Αυγής στο ξενοδοχείο “Αστήρ”.

    “Ούτε στην Πάτρα, ούτε και πουθενά!”

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Den einai omofulofiliki alla LGBTQI kai Straight sullogikotita!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΝΕΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Δεκαετία 70-Η απαρχή του ΝΕΚ Σαν απαρχή του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου (ΝΕΚ), τοποθετείται τυπικά (αν και με κάποια ασάφεια) το 1970, με την έκδοση της «Αναπάραστασης» του Θεόδωρου Αγγελόπουλου και τη συμμετοχή της ταινίας στο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Η βασική διαφοροποίηση του ΝΕΚ απο την μέχρι τότε παραγωγή στην Ελλάδα, είναι η δημιουργία ταινιών όχι για εμπορική κατανάλωση, αλλά με βασικό κριτήριο την καλλιτεχνική αξία, με φιλοσοφικούς/πολιτικούς προβληματισμούς, με χρήση νέων τεχνικών στη κινηματογράφηση, με θεματολογία αντλουμενή απο την ελληνική πραγματικότητα και την πρόσφατη ιστορία της χώρας. Το 1974, με την πτώση της δικτατορίας, η ρήξη ανάμεσα εμπορικού κινηματογράφου από τη μια και ανεξάρτητου από την άλλη σε όλα τα επίπεδα (ιδεολογικό, αισθητικό και συνθηκών παραγωγής) είναι οριστική. Η μεταπολίτευση φέρνει μια αναγέννηση όλων των δημιουργικών δυνάμεων του κινηματογράφου. Η μεγάλη παραγωγή της δεκαετίας του 60, δεν πρόκειται να επαναληφ

Underground του Emir Kusturica

   'Ενα υπόγειο ιδιότυπο.Πρακτικά κατεβαίνουμε τα σκαλιά των καταφυγίων σε εμπόλεμη περίοδο. Συμβολικά αγγίζει το υπόγειο του υποσυνείδητου. Όπου συχνά κατεβαίνει ο Μάρκος. Παρτιζάνος στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο,πολιτικώς και διανοούμενος στη κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία αργότερα.Έμπορος όπλων ,με μια λέξη καιροσκόπος. Στη βόλτα του αυτή, στο κελάρι εκτός από τις τύψεις και ενοχές παρέα έχει και την γυναίκα του. Κατεβαίνουν στο κελάρι να συναντήσουν τον μαύρο (μπλανκι). Παρτιζάνος και αυτός, συμπολεμιστής του Μάρκου στον πόλεμο και πρώην εραστής της Ιζαμπέλας γυναίκας του Μάρκου. Ο μαύρος Μπλανκί έχει σκοτωθεί στον πόλεμο. Κεντρικός ήρωας  της ταινίας,σύμβολο επαναστάτη, άνθρωπος ασυμβίβαστος και καθαρός.  Θυμίζει στον Μάρκο και την Ιζαμπέλα την καθαρότητα εκείνων των χρόνων που πλέον έχει χαθεί στα αδιέξοδα της διαπλοκής και της εξουσίας. Οι νεκροί του πολέμου ζουν και αναβιώνουν όχι στα αγάλματα και στις ιστορικές, ηρωικές ταινίες μα στην ουσία στο υπόγειο στο κελάρι. Σε έναν

Κινηματογράφος & Προπαγάνδα

Ο κινηματογράφος, όπως και κάθε μορφή τέχνης, έχει χρησιμοποιηθεί ως μέσο προπαγάνδας ιδεών, προτύπων ζωής και πολιτικών καθεστώτων. Στον κινηματογράφο μάλιστα το φαινόμενο αυτό πήρε πολύ μεγάλες διαστάσεις αφού λόγω της μαζικής απήχησης που έχει ως μέσο (ιδιαίτερα πριν εμφανιστεί η τηλεόραση) και της δύναμης του συνδυασμού εικόνας-ήχου μπορεί να επηρεάσει την κοινή γνώμη και να την κατευθύνει. Προπαγάνδα (η) ους.[ Κινηματογράφος και ναζιστική προπαγάνδα Ο Β’ παγκόσμιος πόλεμος μετέτρεψε τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο σε μία προπαγανδιστική μηχανή. Οι επιτάξεις των κτιριακών εγκαταστάσεων για στρατιωτικούς σκοπούς και η κατάταξη στις ένοπλες δυνάμεις μεγάλου μέρους του έμψυχου υλικού, επηρέασαν βαθιά τη λειτουργία της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Αυτή την περίοδο το ντοκιμαντέρ γνωρίζει μεγάλη ανάπτυξη καθώς οι ανάγκες της προπαγάνδας βρίσκουν σε αυτό ,το ιδανικό φερέφωνο . Η Εθνικοσοσιαλιστική πολιτιστική πολιτική δεν ήταν πουθενά πιο