Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

προβολές στο πλαίσιο του 2ου αντιρατσιστικού φεστιβάλ

Σ΄ ενα σύγχρονο, ανεπτυγμένο κόσμο όπου διαρκώς εξελίσσεται, το αυγό του φιδιού που καλείται ρατσισμός εξακολουθεί να εκκολάπτεται στους κόλπους των κοινωνιών και ν'αποτελεί ενεργό συστατικό του γίγεσθαι αυτών.Για όλους αυτούς που θεωρούνται τα κοινωνικά «απορρίμματα» της εθνίκης και παγκόσμιας ανάπτυξης, η «δημοκρατία» έχει μόνο μιά θέση: αυτή του κοινωνικού αποκλεισμού, της ανεργίας, της φτώχειας, της περιθωριοποίησης, της ρατσιστικής γκετοποίησης.

Στην Πάτρα, όμοια με τις άλλες ευρωπαικές μεγαλουπόλεις, παράτηρουμε σε πλήρη εφαρμογη ένα αντικοινωνικό μοντέλο αδικίας, ανισότητας και εκμετάλλευσης για τη μεγάλη πλειοψηφία των φτωχών και «απόκληρων» που στοιβάζονται σε άθλιες συνθήκες.Από τους καταυλισμούς ώς τις αποβάθρες του λιμανιού της Πάτρας οι μετανάστες καταδιώκονται, συλλαμβάνονται, ξυλοκοπούνται, δέχονται οργανωμένες δολοφονικές επιθέσεις με την σιωπηλή αποδοχή της τοπικής κοινωνίας.

Απέναντι σε όλες τις παράπανω λογικές, αλληλέγυοι στους «κολασμέμους» αυτής της γης και σεβόμενοι τη διαφορέτικοτητα ενισχύουμε σαν κινήματογραφική ομάδα τους πόλους αντιστάσης στο ρατσισμό που δήμιουργουνται στον τόπο που δραστηρίοποιούμαστε και ζούμε.


Το ΚΤ συμμετέχει στο 2ο αντιρατσιστικό φεστιβάλ με την προβολή μίας ταινίας και ενός ντοκυμαντέρ.

Οι προβολές θα γίνουν την Πέμπτη 27 Μαΐου 2010 στα σκαλάκια της Αγ. Νικολάου και το πρόγραμμα έχει ως εξής:

21:30 In this world - M.Winterbottom

23:00 Η αγέλη των λευκών λύκων - Γ. Αυγερόπουλος

το αντιρατσιστικό φεστιβάλ θα συνεχιστεί 28-29 Μαΐου στην πλατεία Γεωργίου και στον πολυχώρο Έσπερο.

Για περισσότερες πληροφορίες για το φεστιβάλ πατήστε εδώ.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΝΕΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Δεκαετία 70-Η απαρχή του ΝΕΚ Σαν απαρχή του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου (ΝΕΚ), τοποθετείται τυπικά (αν και με κάποια ασάφεια) το 1970, με την έκδοση της «Αναπάραστασης» του Θεόδωρου Αγγελόπουλου και τη συμμετοχή της ταινίας στο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Η βασική διαφοροποίηση του ΝΕΚ απο την μέχρι τότε παραγωγή στην Ελλάδα, είναι η δημιουργία ταινιών όχι για εμπορική κατανάλωση, αλλά με βασικό κριτήριο την καλλιτεχνική αξία, με φιλοσοφικούς/πολιτικούς προβληματισμούς, με χρήση νέων τεχνικών στη κινηματογράφηση, με θεματολογία αντλουμενή απο την ελληνική πραγματικότητα και την πρόσφατη ιστορία της χώρας. Το 1974, με την πτώση της δικτατορίας, η ρήξη ανάμεσα εμπορικού κινηματογράφου από τη μια και ανεξάρτητου από την άλλη σε όλα τα επίπεδα (ιδεολογικό, αισθητικό και συνθηκών παραγωγής) είναι οριστική. Η μεταπολίτευση φέρνει μια αναγέννηση όλων των δημιουργικών δυνάμεων του κινηματογράφου. Η μεγάλη παραγωγή της δεκαετίας του 60, δεν πρόκειται να επαναληφ

Underground του Emir Kusturica

   'Ενα υπόγειο ιδιότυπο.Πρακτικά κατεβαίνουμε τα σκαλιά των καταφυγίων σε εμπόλεμη περίοδο. Συμβολικά αγγίζει το υπόγειο του υποσυνείδητου. Όπου συχνά κατεβαίνει ο Μάρκος. Παρτιζάνος στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο,πολιτικώς και διανοούμενος στη κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία αργότερα.Έμπορος όπλων ,με μια λέξη καιροσκόπος. Στη βόλτα του αυτή, στο κελάρι εκτός από τις τύψεις και ενοχές παρέα έχει και την γυναίκα του. Κατεβαίνουν στο κελάρι να συναντήσουν τον μαύρο (μπλανκι). Παρτιζάνος και αυτός, συμπολεμιστής του Μάρκου στον πόλεμο και πρώην εραστής της Ιζαμπέλας γυναίκας του Μάρκου. Ο μαύρος Μπλανκί έχει σκοτωθεί στον πόλεμο. Κεντρικός ήρωας  της ταινίας,σύμβολο επαναστάτη, άνθρωπος ασυμβίβαστος και καθαρός.  Θυμίζει στον Μάρκο και την Ιζαμπέλα την καθαρότητα εκείνων των χρόνων που πλέον έχει χαθεί στα αδιέξοδα της διαπλοκής και της εξουσίας. Οι νεκροί του πολέμου ζουν και αναβιώνουν όχι στα αγάλματα και στις ιστορικές, ηρωικές ταινίες μα στην ουσία στο υπόγειο στο κελάρι. Σε έναν

Κινηματογράφος & Προπαγάνδα

Ο κινηματογράφος, όπως και κάθε μορφή τέχνης, έχει χρησιμοποιηθεί ως μέσο προπαγάνδας ιδεών, προτύπων ζωής και πολιτικών καθεστώτων. Στον κινηματογράφο μάλιστα το φαινόμενο αυτό πήρε πολύ μεγάλες διαστάσεις αφού λόγω της μαζικής απήχησης που έχει ως μέσο (ιδιαίτερα πριν εμφανιστεί η τηλεόραση) και της δύναμης του συνδυασμού εικόνας-ήχου μπορεί να επηρεάσει την κοινή γνώμη και να την κατευθύνει. Προπαγάνδα (η) ους.[ Κινηματογράφος και ναζιστική προπαγάνδα Ο Β’ παγκόσμιος πόλεμος μετέτρεψε τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο σε μία προπαγανδιστική μηχανή. Οι επιτάξεις των κτιριακών εγκαταστάσεων για στρατιωτικούς σκοπούς και η κατάταξη στις ένοπλες δυνάμεις μεγάλου μέρους του έμψυχου υλικού, επηρέασαν βαθιά τη λειτουργία της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Αυτή την περίοδο το ντοκιμαντέρ γνωρίζει μεγάλη ανάπτυξη καθώς οι ανάγκες της προπαγάνδας βρίσκουν σε αυτό ,το ιδανικό φερέφωνο . Η Εθνικοσοσιαλιστική πολιτιστική πολιτική δεν ήταν πουθενά πιο